Dit is niet vol te houden – Asielzoeker in Enschede
- 0
- dinsdag 16-09-2014
- Jan H.C. Velterop
- Jan's Blog
Zomer 2010 schreven we het volgende. Het gaat nog steeds niet hard om voor deze jonge mensen een menswaardige oplossing te vinden. Sinds november 2009 lopen er twee speciale projecten. Officieel doel is hen voor te bereiden op werkelijk vertrek. Met de belofte: we gaan ook kijken of ze alsnog recht kunnen krijgen op verblijf.
Wij gaan met het Platform Vluchtelingen en Asielzoekers ook door met de schilderijen-verkoop. Voor degenen die buiten deze projecten vallen. En daarmee buiten alle voorzieningen. Kijk op Schilderijen Karen Molleman, Jan Slot e.a. voor Asielzoekers. Klik hier voor het overzicht van de schilderijen. En lees hun verhaal.
Over onze JONGE ASIELZOEKERS uit Afrika in Enschede meldden we in eind dec 2009:
Ze hebben níets, ons land neemt alles van hen weg! … …
Gelukkig is dat niet meer waar. Er worden in het hele land ruim 20 zogenoemde Spekman-projecten opgezet. Eén ervan in Enschede, mede door actie van het College van B & W naar de IND. Er is een tweede project voor jongeren met oorlogstraumas. Dit is alleen in Enschede en loopt bij Mediant, dat grote ervaring heeft met begeleiding na de vuurwerkramp.
Beide projecten samen ondersteunen 20 á 25 jonge mensen, die nu ook eten, onderdak en ziekte-verzekering krijgen. Er volgt onderzoek naar hun kans op verblijf en begeleiding voor terugkeer, als dat mogelijk is.
DIT IS NIET VOL TE HOUDEN – ASIELZOEKER in ENSCHEDE door Jan H.C.Velterop
of: hoe leef je als asielzoeker zonder vergunning?
ENSCHEDE – Vergeten en miskende mensen. Zonder status, zonder vooruitzichten, zonder hoop. Dat zijn ex-ama`s, al-leenstaande minderjarige asielzoekers. Ze wonen al jaren in Enschede. Ze hoorden niet bij het Generaal Pardon. Ze vallen tussen wal en schip. En ze kunnen er zelf nu eens niets aan doen.
We hebben hun zaak bestudeerd. En wij zagen in de rapportages dat ze niet terug kunnen naar hun land. Ze hebben allemaal nog een procedure lopen bij de IND. Om hier te mogen blijven. Ze worden al 7, 8 jaar aan het lijntje gehouden. Sommigen zelfs langer dan 10 jaar. Omdat de autoriteiten hen domweg niet willen geloven – soms duidelijk tegen beter weten in.
Ze hebben hulp en steun nodig, net als onze mensen van de vuurwerkramp. Daarvoor komen ze ook regelmatig op gesprek bij Mediant. Daar zijn artsen en therapeuten die ervaring hebben met rampen. En met situaties van oorlog en geweld. Zij helpen deze jonge mensen om het verleden achter zich te laten.
Voor een beetje normaal leven is nog wat meer nodig. Een plek om te slapen. Geld om te eten. Medische hulp wanneer je die nodig hebt. Allemaal bijzonder lastig, als .. .. je geen geld hebt. En niet mag werken, zelfs geen krantenwijk lopen .. .. daarvoor krijg je maanden gevangenis! En geen vrijwilligerswerk mag doen. En niet naar school of een cursus mag. En niet mag bedelen. En als je zelf niet wil gaan dealen in drugs en niet in de prostitutie wilt .. ..
Ja, dan heb je soms dagenlang kiespijn. Voordat je zo gescharreld hebt, dat je naar een tandarts kunt. Sommigen slapen dan in een park of een leegstaand sloophuis. En je hebt natuurlijk niet altijd wat te eten. `Als ik op straat vertel dat ik honger lijd, geloven ze het gewoon niet`, vertelt een van hen. Behalve als je geluk hebt. Dan zie je een landgenoot, die wéét wat er in jouw land gebeurd is. Die laat je eten en die laat je slapen. Tot die persoon bedenkt: ach, je moet toch ook wat terugdoen, `kun je me niet íets betalen`. Meestal begint dan een nieuwe zoektocht.
Geld nodig voor hulp aan asielzoekers Het Platform Vluchtelingen en Asielzoekers Enschede helpt de ama`s en uitgeprocedeerde asielzoekers. Onder meer door wat minimaal geld te geven om te eten, al haal je de week niet met 10 of 15 euro! En om te zorgen dat honger ze niet dwingt tot diefstal, dealen, kranten bezorgen of echte criminele zaken.
Daarom doet het Platform de oproep geld te storten op bankrekening Triodos 39.01.86.996 t.n.v. Platform Vluchtelingen en Asielzoekers Enschede.
Kunstenares-schilder Karen Molleman hoorde deze verhalen. En zei spontaan: ik wil ook wat doen. Twee van haar schilderijen stelt zij beschikbaar voor hulp aan asielzoekers. Bijzondere scheppingen, inspirerende kleuren, heel optimistisch en hoopgevend. Dat past ook bij het leven van asielzoekers. Het is voor hen heel moeilijk hoop op een normaal leven te houden. Je kunt niets. Je mag niets. Je bent volkomen machteloos.
Met Twents Boerderijtje en meerdere andere schilderijen volgden mensen Karens voorbeeld. Zodoende staan er nu zeven schilderijen op onze website, zie ze hier, en voor een deel in de etalage. Voor een nieuw begin van leven en van hoop. En mogelijk komen er nog een of meer bij!Voor Karen Molleman en haar werk zie: haar website.
Dé Weekkrant Huis aan Huis Enschede van woensdag 29 juli 2009 heeft een artikel over onze asielzoekers op dubbelpagina 2 / 3. Dit is niet meer beschikbaar op hun web-archief.