De revolutie begon in 1979 toen dictator Anastazio Somoza het land werd uitgejaagd door de bevrijdingsbeweging FSNL; deze wilden gratis onderwijs en gezondheidszorg en kreeg veel steun van katholieke priesters; drie van hen werden opgenomen in de regering; hun motieven zijn in dit boekje te lezen

De revolutie kreeg grote sympathie in Europa en de VS, veel mensen gingen er heen op vakantie; dat leidde tot hulpgroepen om de bevolking te ondersteunen; in Nederland ontstond al in 1983 de stedenband met Léon, tweede stad van Nicaragua met nu ongeveer 180 duizend inwoners; in 1984 volgde Tilburg – Matagalpa, in 1986 de stedenband Groningen – San Carlos; er kwamen in ons land zo’n 20 stedenbanden tot stand, waarvan vele nog bestaan, met ook groepen in onze buurlanden

Naast toerisme en culturele uitwisseling is de economie belangrijk: banen en werk scheppen; in het begin kon dat alleen met landbouw-producten vooral: koffie en bananen, voor allerlei ambachtelijke producten waren weinig mogelijkheden; voor de bananen zijn veel acties gevoerd na de oproep van Loesje in 1986, waaraan ook Molletje heeft meegedaan

De situatie van Nicaragua is de laatste jaren slecht geworden, Daniel Ortega werd in 1985 een positieve president; maar is de laatste jaren steeds meer gaan lijken op zijn voorganger Somoza; zomer 2018 zijn ~300 mensen doodgeschoten bij demonstraties, meer dan 2000 raakten gewond; meldingen van martelingen, politie-terreur, corruptie en zelfverrijking door de Ortega-familie nemen toe; lees het commentaar op 14 augustus 2018 van Trouw

Nicaragua is een handelsland, dat vooral zaken doet met internationale bedrijven in de VS en enkele buurlanden; in de europese fairtrade zijn enige voedingsproducten, o.a. sesamzaad, pinda’s, enkele vruchten en wat woondecoratie beschikbaar; de interne situatie van het land maakt op dit moment niet meer mogelijk