167 miljoen inwoners, de helft <18 jaar. De helft van de mensen kan lezen. Een kwart heeft te weinig te eten. Minder dan 1 op de 100 kinderen komt op de universiteit.
De noodtoestand treft deze zomer van 2010 één op elke 8 mensen. Natuurramp, denken veel mensen. Maar: niet Natuur is schuld. Verwaarlozing door regering, door dorpsoverheid, door de inwoners zelf. Van alle onderhoud wat nodig is. En van alle voorzorg. De loop van rivieren beheersen. Water-afvoer door beken en rivieren regelen. Bos in leven houden. Zorgen voor voldoende gebruikswater. Zorgen voor noodvoorzieningen. Aan al dit soort dingen is veel te weinig gewerkt. Dan wordt abnormaal zwaar weer een ongelooflijke ramp. Geen natuurramp, maar mensengemaakt.

    De mensen hebben veel last van de Taliban. Onderwijs mag van hen niet meer. Ze maken de mensen wijs dat scholen een westers complot zijn. Ze zeggen: de Amerikanen gebruiken het om alle moslims uit te roeien. Vijf miljoen kinderen geloven dat, want op de madrassa horen ze niet anders. En ze leren er vooral de Koran opzeggen. Er is in veel plaatsen geen echt onderwijs.

    In de jaren 1980 hielp Amerika met veel geld om jihadi’s te trainen. Die moesten de Russen uit Afghanistan jagen. Gewoon werk was er nauwelijks. Veel jongeren wilden graag de strijd aan. Ze werden met religieuze argumenten gemotiveerd. Toen na 1989 de Russen verdwenen waren, moesten ze weer gewone inwoners worden. Maar er kwam geen werk voor hen, ze werden niet omgeschoold. Ze werden ook niet ontwapend. En de omgeving waar ze leven maakt hen ongevoelig voor geweld, kweekt onverschillige wreedheid.

    Geen kennis, geen onderwijs en scholing. Dan zie je niet, en herken je niet, dat veel mensen alleen macht willen. Zulke lui praten wel over Islam, maar bij hen is dat een dekmantel. De wrede aanvallen van zogenaamde jihadi’s en taliban doden duizenden moslims. Geheel in strijd met de echte leer van de Koran.

    Na de rampen van augustus riepen de katholieke bisschoppen in Duitsland op tot hulp. In Nederland startte de bekende aktie Giro 555. We mogen de gewone mensen niet in de steek laten. Ook niet om hun regering. Ook niet om hun misdadige landgenoten.

Na de noodhulp komt wederopbouw. En ontwikkeling. Daarvoor is onderwijs en scholing het belangrijkste. Het blad Onze Wereld had 8 april 2014 een goed artikel over onderwijs in Pakistan. Het is de enige hoop voor verandering.

    In onze winkel hebben we weinig ter ondersteuning van mensen in Pakistan. Op het moment alleen een volleybal. De buitenkant is van microfiber dat voor een zachter gevoel zorgt. Sinds 2001 is eraan gewerkt om fairtrade ballen te krijgen. Ze worden gemaakt door het bedrijf Talon Sports in Sialkot. Dat is de plaats waar 60% van alle voetballen gemaakt worden. 40.000 mensen maken die voor heel de wereld. Een ervaren werkende kan er drie per normale werkdag maken. Dat gebeurt hier gegarandeerd met minstens het wettelijk minimumloon. Plus de fairtrade premie – normaal 20% – en overige voorzieningen. En uiteraard zonder kinderarbeid. Naar schatting krijgen de medewerkers per saldo de helft meer betaald per bal dan het gemiddelde. Sinds 2005 zijn er al meer dan 450.000 eerlijke ballen gemaakt in Sialkot.

    Het stikwerk wordt vaak gedaan door vrouwen. Toen de grote bedrijven gedwongen werden de kinderarbeid te stoppen, maakten ze grote hallen. Maar door de plaatselijke gewoonten mogen de vrouwen niet met mannen samen werken. Die werden zo buitengesloten en beroofd van hun werk, = inkomen. Voor de fairtrade ballen zijn toen aparte stikker-centra voor vrouwen gemaakt. In de dorpen, dicht bij waar ze wonen. Zo kunnen vrouwen met kinderen zelfs parttime werken.

    De binnenbal is gemaakt van rubber. Die komt van ecologische plantages in Zuid India en Sri Lanka. Waar ook weer gewerkt wordt met fairtrade premies en voorwaarden. Zo is er een begin gemaakt met hervorming van een hele tak van economie. En moeten we verder werken om ook een fatsoenlijke theorie te maken. Doel van een bedrijf is niet “winst”. Nog minder “maximaliseren van de winst”. Dat wordt ons hier geleerd in de leugen-economie. Doel van elk bedrijf is: een dienst voor de samenleving. In dit geval dus ballen maken. Tegen een “redelijke vergoeding”. Ofwel op basis van “leven .. en .. laten leven” wederzijds.

    In maart 2010 verscheen een engels rapport over fairtrade ballen in Sialkot. Lees het hier.